Ostavi me na Đurđevdan
Kada Cigani prođu niz ulicu
I pesma praznika sa njima
Kad raspletem dugu, crnu kosu
Kao da žalim mrtvog čoveka
Oca
Brata
Ostavi me kad jabuka i lipa
Procvetaju na proleće
Dok je još u mladoj kori
Stara koža mojih predaka
I zemlja iz koje su pobegli
Zgrćući sneg sa leđa
Grleći telo pored sebe
Ostavi me na miholjsko leto
Da slušam sevdah i pale dukate
Nakon što upijem dert svih svojih potomaka
I onih koji su hodali pre mene
U čijim kostima sam te našla
